divitin matruşkalar

uzun aralar veriyorum değil mi?farkındayım:)hala eskisi kadar seri hareket edebilme kabiliyetime kavuşmuş değilim doğrusu.ameliyatın üzerinden neredeyse iki hafta geçti, günbegün toparlanıyorum ama yeteri kadar olamadım daha:)tvlerde adı sık sık anılan  mikroskopik cerrahi yöntemi bana uymadı maalesef... bu nedenle açık ameliyat olmak durumunda kaldım.bu hafta başında bandajım açılınca, 15-20 cm civarında bir kesik açılmak suretiyle karpuz gibi yarılmış olduğumu gördüm:)bandaj demişken pansuman olayı da neredeyse tarihe karışmış.ameliyat sonrasında sadece bir kez pansuman yapıldı.eve dönerken su geçirmeyen bir bandajla yara kapatıldı.1 hafta sonra doktorum zımbalarımı çıkartmak üzere  çağırdıgında da bu bandaj çıkartılıp zımbalarım (dikiş yok artık..zımba var:) alındı ,yine bir fısfısla yaramın etrafı steril hale getirildi.bu fısfısta yaranın hava ve suyla temasını kesiyormuş bir süreliğine...böylece pazartesiden bu yana bandajsız mandajsız dolanıyorum işte..



tmmmmm...matruşkalara geliyorum ...eskisi kadar seri olmasam da, elim boş kaldığında eskisinden ziyade sıkılıyorum..bu cici matruşkalar da yine bir hafakan baskınında ortaya çıktılar.en yakınımdaki malzemeler divitinler ,matruşka ve baykuş kalıpları oldugundan onlarla çalışarak özlem gidermek durumundayım.tam olarak dikiş makinesine oturacak kıvama da gelemedigimden her fırsatta aplike yapıp duruyorum:)

matruşkaların ardından yine denim kumaşa, yine çift baykuş aplikesi yaptım.onu da yakın zamanda paylaşmak umuduyla  hepinize hayırlı cumalar diliyor ve çekiliyorum...