9 Şubat 2011 Çarşamba

lapis


karşıya geçmeyi,mercanda gezinmeyi,kapalıçarşı havası almayı,yağlıkcılar caddesindeki rengarenk kumaş toplarının arasında kaybolmayı ,ilgimi çeken herşeyi mıncıklamayı özledim...hatta ben bunları yaparken eşimin kaşıyla gözüyle beni tekdir etmelerini bile özledim:)

metal aparatlara ihtiyacım vaar,zülüferi alıp eve getirmek istiyoruum,...ayhhh bitmez ki bu dünyanın ihtiyaç listesi:)


neyse...kumaşı tanıyorsunuz...bir de yeşil versiyonu vardı hani ya.aslında başlarken ikisini kombin yapmayı düşünmüştüm ..ama cix!begenmedim sonra fikrimi...model hemen hemen ilk diktigim çantalarda kullandıgım bir modeldi.bu sadece kapak eklenmiş hali.farkettim ki clutch tipi çantalara ağırlık verince diğer modellerimi güncellemeyi ihmal etmişim...özellikle son bir yılda diktigim clutch çantalar büyük ilgi gördü doğrusu,bu da diğer modellerimi güncellememe fırsat vermedi.malum bir yandan da okul vaktimin çoğunlugunu alıp götürüyordu.bu dönemden sonra okula ayırdıgım vakit çok azalacak...hoç ben hala bu serbestliğe alışmış değilim.her sabah uyandığımda aklıma gelen ilk şey _bu gün dersim var  mı?_sorusu...


 oldukça kullanışlı bir çanta oldu...170 cmlik bir mankende duruşu budur...ayrıca bana huysuz bir mankenle çalışmanın tüm zorluklarını yaşattığı için ona minnetlerimi gönderiyorum buradan:)hoç benim de  o kadar boyum olsaaaa burnum düşse almazdım yerden o ayrı:))

Hiç yorum yok: